VASFİYE
Vasfiye bir küçük çocuk
Henüz daha on yaşında Beden kötülüğe açık Korunmanın telaşında Mutluluktu bilmediği Her gün dayaktı yediği Güvenip amca dediği Bir canavardı başında Bir gün evde yalnız iken Amca eve geldi erken Sevip okşayayım derken Merhamet yok bakışında Gözü dönmüştü kibirden Anladığı şey cebirden Gözleri karardı birden Kan ve korku var aşında Korkudan benzi sarardı Sonra dünyası karardı Savunamadığı ardı Umutsuzdu savaşında Nefis şerden arınmalı Şefkat ile sarınmalı Tüm çocuklar korunmalı Kan olmasın gözyaşında İbrahim COŞAR |
Yorumunuzun duygulara yakışır biçimde olması gurur verici…
Şiir sev, Şiir oku, Şiir yaz...
..................................... Saygı ve selamlar..