GÜNEŞ VE AYbir zaman gece ve gündüz gibi yakındık birbirimize ayrılık yaklaşınca güneş ve ay gibi yalnız döndük gün dönümlerinde unutmak için yalvardık zamana gece vakitleri korkakça saklandık ilki değildi bu hüsranların ateşten kaçan atların en güzeliydi yöneldiğimiz sözler ise kaynağına ulaşan sular gibi akardı kuruyan kalbimiz yumuşar dokunmak isterdik sürekli ansızın kesildi bütün ümitlerimiz yalanladıkça güzel sözlerimizi kapkara kesildi yüzümüz üzülmez olduk hiçbir şeye ben ve sen kıymetini bilemedik beklemenin roj özlem aksoy |
kıymetini bilemediğimiz o kadar çok şey var ki...
ama ne yazık ki elimizden kayıp gittikten sonra farkına varıyoruz.ve son pişmanlık....fayda vermeyen acizliğimiz.....kaybedilen her güzellik keşkeleri doğurur,oysa yanıbaşımızdaki gülleri koklamak zor değil...
güzeldi
kutluyorum
şiir ve sevgiyle.....