TERKEDİLMİŞ BİR AN
bana ait olmayan
terkedilmiş bir an bir kemanın sesinde dilleniyor aman tirşe gökyüzü işveli yeryüzü savruluyor toprağı, tozu gecesi gündüzü kavruluyor ah ayak parmaklarım ah toynaklarım eksiklerim yarımlarım avuçlarım da belki de bir hiçim dirseklerim gece uyutmayan sivri sineklerim gözümün elası tenimin ikindi molası susadım ben su lazım ne çok da azım ne sandın iki kelimeyle hatırlandım sustum sarsıldım postalandım damlamıyorum her söyleneni de anlamıyorum çekingenliğim kızgınlığım hepsi bir hayal |