Bitik Gerçeklik (Sakura)
Terkedişler kıyısında kalbim
Dokundukça acılar kanıyor gözlerim Dilimin ucunda kesikler halinde tenim Kaybettikçe daha bir tutunuyor bende gülüşlerim Serzenişler kentinde kalbim Ağladıkça un ufak oluyor zavallı bedenim Saçlarımın ucundan koparılmış biçâre gençliğim Yaşlandıkça daha bir yara açıyor bende ümitlerim Yalnızlıklar sığınağında kalbim Feryat figan ağlıyor fikrimde gelecek günlerim Parmaklarımın ucundan uçurulmuş kırgın kelebeklerim Her kanat çırpınışıyla yokluklara sürülüyor bitik gerçekliğim 02.10.2015 |
SEN PİŞMANLIĞIMSIN
Ey geçmişim!
Kahroluyorum!
Geçmişi düşünüp yanıyorken ben
Her günkü dünün pişmanlığı ekleniyor azar azar
Gün gün tükenip azalan ömrüme,
Kan akıyor yüreğimden sızısı ince
Sancısı büyük, rengi korku
Izdırabında eziliyorum ve
Anlıyorumki! Pişmanım......
Kocaman özürdiliyorum
Hemde kocaman kendimden.
Neler taşıttım sana, Ey yürek!
Sen en büyük pişmanlığımsın,
Sen en büyük hesabımsın,
Sen en büyük davacımsın,
Hakimim sen, savcım sen, avukatım sen
Mahkum mu? O da ben
Eller bağlı, kolda kelepçe
İşte ben
Gelde yargıla yargılayabilirsen.
İster as, ister kes
Karar senin geçmişim
Sen pişmanlığımsın.
Üzgünüm.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)