ÖPERDİK ÇOCUKKENÖPERDİK ÇOCUKKEN Umman Yenge, ne güzel günlerdi o günler; Ebem ebem evleri yapardık çocukken. Damat, sağdıç toyrağın altında düğünler Gelin girerken bahşiş kapardık çocukken. Dıkman’ın kara doma döndükçe dönerdi, Kumalar’dan yörükler Gedik’e konardı, Çökelez’den çobanlar ovaya inerdi Sağa sola gülücük seperdik çocukken. Yağmayınca yağmurlar su kızı olurduk, “Yağ yağ yağmur!” Diyerek her eve gelirdik, Karanlıkta sinlenip ebeyi bulurduk Yüzümüzü boyayıp kopardık çocukken. İkiyüz elli çocuk defter, kalem, silgi, Okudukça yazdıkça güzel eder bilgi, Çiftçi çoban köylüde okuyana ilgi Hışırları top diye teperdik çocukken. Tahtalıkuş salınıp göklerde süzülür, Pekmez kaynatılırken üzümler ezilir, Ay karanlık olunca fasulye çizilir Avdal’dan Kazangöl’e sapardık çocukken. Umman Yenge, o güzel günler ne güzeldi, Ressam Halil, yad eder, o günler özeldi, Dedem, ebem, büyükler bayram günü geldi Bahşiş alıp elini öperdik çocukken. Halil GÜLEL Denizli / 02.08.2018 (Umman Yenge Ne Güzel Büyümüş Sıpalar) |
Çok güzeldi o günler
Kutluyorum gerek resmini gerekse şiirini
Gönlün abat olsun
Allaha emanet olasın, sağlıcakla kalasın