YAŞARKEN UNUTMUŞUM KEFEN GİYMEYİ...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın KARIŞIK BİR ŞEYLER İŞTE ŞARKI İÇİN UYGUNDUR...
yalnızlığın kıyısındayım, ellerini uzat, yoksa hafif rüzgarla ölüme kayacağım... her baktığım da öldüğüm güzel gözlerinle yüzüme bak yüzüme... hüzün kokar sensiz gecelerim, karanlığın içinde odamı aydınlatan hayalin, yaşantım fıtrat olsun, aşk ta deli gibi sevenlere... güzel gözlerinde seyrediyorum kendimi; senli başlayan çocukluğumun, sensiz biten yaşlılığını... yıkılmaz sanardım kendimi, bu eriyen beden benim mi?, oysa çok sevmeliymişim, umutlarımı arttıran dizlerimi... oysa herkes sever, aşkta rolü biten gülerek gider, masalların hep sonunda kahramanlar öler... ya aydınlığa çıkan güneşe ne demeli, zengin aydınlıkta fakir karanlıkta ölmeli, çılgın esen rüzgarlar da kavrulur, şairlerin hayalleri, oysa unutmuşum üstüme almayı, sensiz’liğini yaşarken kefen giymeyi...#ŞAİRbaz |
Yüreğiniz dert görmesin,tebrik ediyorum
Sevgi Saygı ile..