Yoksa Karşılıklı Aşk, Aydınlatmaz Yakar.Gecenin koyu karanlığı gibiydi gözlerin Sözlerin bir aydınlık olur aydınlatırdı içimi Neden koyu karanlıkta bıraktın gittin beni Aydınlığından ne kaybederdin aydınlatsaydın beni Usanç mı verdi varlığım sana Çok mu çekilmez bir adamım varlığımla Oysa sen gülerken aydınlığınla aydınlanırdım Şimdi sende karanlıkta kaldın güldüren yok seni Yoksa benden fazla güldüren mi buldun Bakıyorum geceleri âleme kapkaranlık yok bir aydınlık Bulamadın bir güldüren neden gittin Bende neydi aradığında bulamadın söylemedin Hep kendine saklama güzelliği dağıt gitsin Sakladığın güzellik olmaz benlik davasının eri yapar Bu da yıkar insanı gün gelir yalnızlığından bıkar Ben hatalarınla seni sevdim sende hatalarımla sevseydin Hiç mi özlemedin beni güldüren seni o gülüşleri İnsan bu kadarda keçi inatlı olmaz pes diyorum Gelirsen bekliyorum feryadıma kulak ver bulursun Gel ikimizde aydınlıkla aydınlanalım karanlıklar bizi boğacak Yoksa bu dünya ölmeden sonumuz olacak Mutluluğu elinin tersiyle iterken Benim de kendinin de Yarınlarda gülmeyen çocuklarımızın vebalini almış olman Seni ıstırap içinde bırakacak Günahı sevdiğin kadar az bende sev Yoksa günahlarda karanlıklar gibidir İkimizi de boğacak Seni özlemek özlemek değil bir yangın Beni severken olmadı mı bir farkın Hem sen hem ben aydınlandık farkına da mı varmadın O aydınlık sende yoktu bende de yoktu Karşılıklı aşkın ilk meyvesiydi o aydınlık Üstümüz bakışımız gönlümüz sözümüz aşk kokuyordu ondan Yoksa karşılıklı aşk, aydınlatmaz yakar yine mi fark etmedin Gel sarıl bana bu yangınım seni sarmaz ancak söner Öperken beni aşkın kokusunu içime çekeyim Gezdiğimiz kaldırımları sahili gözyaşlarımla yıkadım Gel sil gözyaşlarımı ben seni özledim Mehmet Aluç-Gülveren |
Döner inşallah
Kutluyorum
Sevgilerimle