Hacı Murat dayı çocukları güldürürdü
çok ibretli hikayeler ile düşündürürdü
Rahmetlik Nasrettin den de, anlatırdı
Rahmetlik, bir gün kürsüsüne çıkmıştı
Cemaatine de,bakıp söyle seslenmişti
ne anlatacağım biliyormusuıuz demişti
bilmeyiz deyince de,anlatmam demişti
yine hoca cemaate tekraren sormuştu
hepsi .biliyoruz diyerek,seslenmişlerdi
gereği yoktur anlatamama deyivermişti
yine bir gün, bütün cemaati anlaşmıştı
biliyoruz,bilmiyoruz diye seslenmişlerdi
rahmetlik yine güzel bir çare bulmuştu
bilenler,bilmeyenlere, anlatsın demişti.


Murat dayı ile bir Ramazanın sonlarıydı
o günler fitre ve zekat verme günleriydi
fakir hakkı verilmeli,bu günlerde demişti
hiç kimse mal,para ile göçemez demişti
bir fakir çok zengin bir ağadan dilenmişti
pencereden avluya bakıpda,seslenmişti
Ahmet, Musa ,Aliye de,söyleyin demişti
Alide salihe söylesin diye tembih etmişti
Salih de,dilenciye sadaka versin demişti
yaşlı,bitkin,zavallı dilenci,Dualar etmişti
eey Rabbim,sen Cebraile söyle demişti
Cebrailin, Mikaile, söyleyiversin demişti
Mikailde,İsrafiline söyleyiversin,demişti
İsrafilde, Azrailine söyleyiversin,demişti
Azrail in,bu Ağanın canını alsın demişti
murat dayı,Dilenene az çok verin derdi
az sadaka, çook belaları da,savar derdi
en önemlisi,Allah Rızasına,sebep derdi.

ABDULKERİM KAYA.18.05.2019.ANKARA.