Özlem
Özledim, çocukluğumu özledim
Her gün boş boş enek oynamayı Akşam ezanında eve kaçmayı Gecelerdeki saklambacı özledim En güzel iğde için kollarımızın çizilmesini Mustafa’nın bisikletiyle tepe taklak düşmeyi Cinlerden korkup cami tuvaletinden kaçmayı Abimle olan kumanda kavgalarımı bile özledim Hiç aklıma gelmezdi; Çocukluğumu bu kadar özleyeceğim Ama öyle bir özlem ki bu Ölsem de bitmeyecek |