Her birimiz bi yana dağıldık da n’oldu ki
Iragdan seslensekde galben orada olcaz
Gurbet denen denizde boğulduk da n’oldu ki
Bu topran gıymetini nefeslendikçe bilcez
Çarşambalı doğduk biz Çarşambalı da ölcez

Esgiden Çarşamba’da baya cahildi millet
Faizlen gandavası ömür tüketen illet
Gorkduğumuz Allah’tı, çekindüğümüz devlet
Okucaz, adam olcaz, kötü gaderi silcez
Çarşambalı doğduk biz Çarşambalı da ölcez

Kimimiz iri yarı, kimimiz güccük, sıska
Başda köşeli gasget, ayamızda acıska
Yüremiz gocamandır saygıda yapmik ıska
Serde deliganlıyız, deliganlı da galcaz
Çarşambalı doğduk biz Çarşambalı da ölcez

Top peşinde goşarak soka dar eden döller
Toprakdan oyuncağı yoktan var eden döller
Saygıyla böyükleri bahtiyar eden döller
U toprakda can bulduk, en son urada solcaz
Çarşambalı doğduk biz Çarşambalı da ölcez

Ekme yarıya bölüp veren gomşular vardı,
Halini hatırını soran gomşular vardı,
Acında senle yasa duran gomşular vardı,
Neri gitti bu dostlar? Aricaz, sorcaz, bulcaz!
Çarşambalı doğduk biz Çarşambalı da ölcez

Coşari der gulak ver, yaban etme sözümü
İce bakanlar göri yolda ayak izimi
Öle pek sık gelemem, ağrı kesi dizimi
Düğün, bayram, cenaze, en sonunda sa gelcez
Çarşambalı doğduk biz Çarşambalı da ölcez

İbrahim COŞAR