Bana adımı veren deniz...
Bak yine ben geldim...
Tüm kaygılarımla sendeyim;
belki dirilmeye ihtiyacı olan özgüvenimle geldim;
başarı iksirinin tadını alamamış bir insan olarak geldim;
belki de en basit haliyle atanamamış işsiz bir öğretmen olarak geldim;
hayallerimin baharlarında tutulduğum sağanaktan sana sığınmaya geldim;
ve ben hep yazı bekledim baharı bitmeden...
Oysa ki o yazın tadı baharlarındaki sağanaktaymış...
Elbette biliyorum farkındayım hayal etmek güzeldir ki gerçeğine kavuşturmak bizlerin elindedir;
bizler bahçıvanız, hedeflerimiz ise mis kokulu gül bahçeleridir
hangi bahçıvanın ellerini, kollarını çizmedi o mis kokulu gülün dikenleri...
İşte bu yüzden geldim sevgili deniz;
bana adımı veren deniz;
Bak yine ben geldim...
ellerim, kollarım çizikle dolu meherlem ol istedim;
çünkü canımı acıtıyor bu sıyrıklar...
Yeniden dirilmem için sana ihtiyacım var...
Bahçıvanlığı bırakmaya hiç yok niyetim ...
Elbette yara bere olacak heryerim...
Ve ben gül bahçeme kavuşunca yine sana geleceğim...
Sadece ve sadece teşekkür edeceğim...
Diken çiziklerime şifa olduğun için...
Bana adımı veren deniz...
Bak yine ben geldim...