AŞKININ ATEŞİNDE KAVRULURKEN...Avuçlarımda leylak kokusu Mor gülüşlerin salkım salkım gözlerimde Sanki daha bu gün gibi Dudaklarıma bıraktığın baldan tatlı hatıraların Hayallerime, düşüme şifaydı sarılmaların... Saklı bir bahçede otururken tedirginliğin usumda Yudumladığın çay da gördün mutluluğu Dokunduğunda ellerime Deniz gözlerinde alabora oldum Bir hayat yeniden doğdu yalnızlığıma... Papatya falına bakmıştın ben farkına varmadan Bakarken gözlerimi delip geçmiştin Son bir yaprak kalmıştı ’Sakla bunu’ dediğinde anlamıştım ’Seviyor’ aşkımızın yalan olmadığına inanmıştın Bense seni kalbime yazmıştım ta ezelden!.. Hiç çetele tutmadım ne zaman başladı sevdamız Dört mevsim baharı getirdin gelişinle Önemsizdi zaten senden öncesi Ben tarih attım ömürlük sevdanın ölümsüzlüğüne Gerisi ne ki; aşkının ateşinde kavrulurken!.. Zafer Direniş … 05 Mayıs 2019 Pazar 20:25 KARABULUT |