Hayat Yaprağı
Hayat kendi seyrinde akar gider aheste
Yaşanan med cezirle can sıkılır kafeste Keşfederim çevremi çektiğim her nefeste Hazırlanan tek sona uygun adım koşarım. Umut tarlası ektim zoraki zevk alarak Bahçe donattım gülle ruhumdan gün çalarak Leyla bulunmaz belki biraz çölde kalarak Çile düğündür bana çektikçe hep coşarım. Gönül derdi ağırdır bizde kalır yarası Takvimdeki tüm yıllar hayal gerçek arası Gece görmez bazısı sanki tavuk karası Kucaklar toprak ana ben aklıma şaşarım. İbretle nazar eyle gökte uçan sineği Düşün yeşil ot yiyip beyaz sütlü ineği Işık hızından hızlı aşk insanın bineği Yollar çıkarken ona zarar oldu başarım. Cehennem beni bekler tutmaz isen elimi Kimler temizleyecek süzülen şu selimi Ağyarı içten silip susturdum kalp dilimi Yürek dostumdan yana yüce dağlar aşarım. Beden denen dünyaya vuslat güneşi doğsa Zamanın örtündüğü bu karanlığı boğsa Sevda aşık üstüne rahmet diyerek yağsa Sarılarak hep sana alemlere taşarım. 28.01.2014 Ahmet Çelik |
Güzel bir şiir okudum, şiir ziyafeti sunan sayfanızdan…
Huzur şiirdedir…
_______________________________Saygı ve selamlar..