karanlık günler
onca karanlık günden sonra,
sanki bir evin,güneş gören tek penceresine olan muhtaçlığıydı muhtaçlığım... ta ki,artık aydınlık günlere perdemi açacağımı sanırken, pencereyi hiçe sayıp, o karanlığı gördüğüm de hatırladım, güneşin mevsime göre yön değiştirdiğini... teşekkür ederim, yine de teşekkür ederim benim sahte güneşim... bana insanın karalığının da,ışığının da, kendi yüreğinde olduğunu tekrar hatırlattığın için... şimdi yokluğunu hiç aramıyorum güneşin, biliyorum ki ışığım burada, yüreğim de.... Emine rezzan sipahi |
hürsel tarafından 6/9/2019 11:23:57 PM zamanında düzenlenmiştir.