Sesin yağmurdu
Varlığın çiçekli yoldu uzanan
İçime güllerin en kırmızısı otururdu Sesin yağmurdu İlkyaza düşen Çorak iklimim seninle bahar bulurdu Gülüşün ışıl ışıl yanan bir kentti Yüzüne bir buğday bereketi eklerdin Sesin ceylan gözleri olurdu Konuşurdun merhamet nehirleri akardı Susardın çöllere gökyüzü düşerdi Seni anlatmaya yorulurdu sözcükler Dağlar rüzgâr gönderirdi sana ulaşmak için Bulutlar en sıkı yağmur olurdu Ellerin dokununca çocuk ellerin Fırtınalar durulurdu Yine derdimi al Yine çölümde yağmur ol tarlamda buğday bereketi Yine okşasın ellerin saçımı Yine beni kuşat karanfil renginle Erguvan ahenginle |