~adını söylememek bugün kente gülvedaizbelerin devingen kahramanlarına üşümek kuralsız hayal kurmaksa döşümde taşıyorum kışını yangınların göçe memur Kırlangıçlar soruyor adını ilkin kararsız kalıyorum ya’saklanıyorum şehrin gri gölgelerinde okyanus imgelerinde koyu mavi susuyorum daha sıcak şehirlerde daha çok üşümenin kurgusu veremli bir öksürük gibi ulanıyor geceye rengini güneşten değil münzevi yıldızlardan devşirmek güntülü buluntusu herneyse yurtsuz bir ozan gibi yaftalanmışsa sevda adını söylememek artık kente gülveda Farzımuhal |