Öldün Dediler AnnemŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 2005’te annem vefat etti. Hayattayken ölümden korkmadığını söylerdi. Hastalıklar yüzünden çok çile çekti. Öldüğünde yanında değildim. Aramızda tam tamına 700 km mesafe vardı. Hala da var. Ölüm ne olursa olsun zor bir sınav. Allah rahmet eylesin anneme ve benim gibi annelerini kaybedenlerin annelerine…
Öldün dediler annem, sakalımda gözyaşı O da karışıverdi, kalmış son ter kaşında! Morgda ki halin hala beynimde kalır saklı Sarılır kefenin, ak düşmüş gördüm başına! Öldün diyene susun diye bağırıyordum Sana ölüm annem hiç mi hiç yakışmıyordu Bitmeyen umudumla gel diye çağırıyordum Bu haline ne yapsam kalbim alışmıyordu… Hastalıktan bedenin incelmişti aniden Kapattım gözlerini, bakar gibiydi sahiden Kurtuldun işte dünya derdinden ebediyen Son kez baktım, elveda demeden naaşına! Son nefesinde yoktum yanında, maalesef Beni duymayan annem senden diliyorum af Vavla sardığın tenim yıkıldı yere elif Sarılıyorum şimdi toprağına, taşına… Seninle geçirdiğim zaman en güzel anlar Çınlıyor sesin hala söylüyorsun fermanlar Sensiz neyleyim benim olsa saraylar, hanlar Hasretim canım annem, gülüşüne, aşına… Saffet Kuramaz |