Oysa gelinliğim ne yakışmıştı, değil mi Anne
Diplerine kadar gençlik bulaşmış o simsiyah saçlarıma.
Ağabeymin tam üç kez etrafımda çevirdikten sonra
incecik belime bağladığı kırmızı kurdale gibi.

Çepeçevre sarmış acılar etrafımı.
Yorgunlugum yıllardan biraz,
Daha çok da beklemekten ,bilmemekten yaşamayı.
Benim daha yüreğim çocuktu anne!

Ben kalktım bir de anne oldum üstüne.
Yorgunluğuma yorgunluk ekledim,
İyi niyetim,ah bu iyi niyetim!
Ne çektiysem onun yüzünden çektim..

umuda açılan pencerem sararıp soldum,
Beyazladı anne, simsiyah saclarım beyazladı.
Tel tel döküldü hayallerim avuçlarıma
dua ettim anneee, çıkamadım bahara .

Gözlerim ele veriyor değil mi?
kalbimin nemini anne.
Gülmeye çalıştıkça,
anılar takıyor yüzüme çelmeyi.
Yaz görmedi şu kısa ömrüm

Say ki, ben değildim, doğurduğun koca bir taştı.
Sabrım boyumu aştı anne,
Bir işe yaramadı merhametim.
Herkese acıdım daa ,kendime acımadım anne.

Beyazladı anne simsiyah saçlarım!.Beyazladı...
Duruldum durgun sular gibi
Sonbahara varmadan döküldü yapraklarım.....
hazana vurdu mevsimim,kupkuru kaldım annee..

Oysa gelinliğim ne yakışmıştı, değil mi Anne ’
Diplerine kadar gençlik bulaşmış o simsiyah saçlarıma.
umudum yoruldu sözcüklerim sustu
Çok oldum alemde annem

gömün beni hayallerimin olduğu köşeye
üzerime güller ekin
Beyaz goncalar örtsün
kara toprağımı tıpkı saçlarım gibi anne