BUYUR MEYDANA
Sen yaşadığıma bakma.
Tutunup bir turna kanadına, gitmek istiyorum. Bir daha dönmemek üzere, bu aleme. Toplandım,çıkarıldım,çarpıldım,bölündüm. Sonucum belli. Bir; ’Aşk’ kaldı bana, birde gönül. Duvarları yıkılmış bir harabe. Kendine yok mecali. ... Aşk’ın rengini sordular dün. Bana bak dedim dosta. Sen söyle şimdi, sen anlat. Birazcık kafanı yorda ! ... Önce bir alev değecek kanatlarına. Ateşi geçeceksin, hasreti yeneceksin. ’Sen, diye hiç bir şey kalmayacak. Canın, kurban; cesedin toprak ! Olurmu öyle kaba saba anlatmak? ... Varsa yüreğin, buyur meydana. Yok dedi dost. Yok ! Ben; kıyamam bu cana. ... Oysa; Nasip işiydi ’’AŞK’’ İki yürek bir, sonsuzluğa aittir! ... T.C.Nigâr Güler. 20.04.2016 |