Adı kalanBoyamışsın saçları gönül evine uzak Harap etmişsin istemeden kendini Oysa bendeymiş haraplığın izleri Yaban eylemişsin kavrulan yüreği Bir bakışta bakabilecek gözler Yok artık baktığım her hudutta Çıkmasan keşke amanları Bağlayıpta ne yapacaksın Bağlanabilecek tek şey kalmış Gizli gözlerin heceli güzelliğin Uzağa çok uzağa benden uzağa Düşüncelerime hakim olma ne olur Izdırab-ı mahşeri çekenleri gör Gelme yanıma gelip te mevlama Sarılma ona ulaşan ellere kelepçe Vurma uracaksan bir şeylere acı Yaşatmaksa istediğin uzmansın İşte bunun devamı dile Sarılacak bir şey kalmadı Bari son basamağı terk et adı Olmasın sende olma bırak artık Bitsin olmasın mevlamadır Havalem onu hayıra eylesin Dilerim bu sondur olmasın Kimse gelmesin İbrahim KANDAMAR 05.05.2010 |