Yokluğun Değdi KalbimeBir bahar sabahı gibi sevmiştim seni Ya da bir yaz akşamı Ilık bir rüzgâr ruhumu sarar gibi Açar gibi dünyanın tüm çiçekleri... Sonra Karlar yağdı üstüme O günden sonra. Buz sıcağı hüzünler karşıma dikildi Apansız bir yağmura tutuldu gözlerim. En tanıdık sesleri duymuş olsa bile Sokakları yiyip bitirdi sessizlik Kayıp adreslerde üşüyor içim şimdi. Gidenler anlamaz Anlamaz gidenler Nasıl bir histir yaşanan Nasıl bir hissizlik... Bu geçmeyen ağrıyı sen bıraktın kapıma Sen bıraktın pencereme uykusuz geceleri Uzayan bir yalnızlığı seviyorsam artık Ve artık kimselere güvenmiyorsam Mutlu ol zaferinle, mutlu ol sevgili. Sevinmek için durma gayrı Nasıl olsa gökyüzün ayrı Kanadından vurmuşken sana doğru uçan kuşu Dokunur mu kalbine Yüzündeki rengin kayboluşu? Dokunur mu hiç Canından can kopuşu? Arzu Karadoğan 05.04.2016 ......... |