ANNEM
Annem
Senden sonra bütün kapılar kapandı. Sen varken ,her şey güzelmiş. Nefes almak, Hiç bir şeyi düşünmeden,yaşamak. Uykularım bölünmeden, Huzurla uyumak. Ne güzeldi. Şimdi, Kimse kimseyi aramıyor. Kardeşler, Hepimiz biri birimize yabancı olduk. Acelen neydi senin? Sen varken sarılırdık kardeşçe. Bağlarımız koptu birer birer. Koşarcasına nereye,gittin? Alışamadım yokluğuna. Çok özlüyorum. Canım yandığında, Gecenin bir yarısında, Vakitli vakitsiz,arardım. Sesimden anlardın hüzünlerimi. Hiç çekinmeden,kapısını çalacağım biri yok Anne’ Özlüyorum. Seninle geçirdiğim her dakikayı arıyorum. Baba ocağında, Ana kucağımdın. Doğup ,büyüdüğüm . O çok sevdiğim , Telli duvaklı gelinlikle çıktığım , O ev Dar geliyor şimdi bana. Her köşe anılarınla dolu. Çook özlüyorum Gidince, duvarlar üzerime geliyor. Sensiz daha fazla ,duramıyorum. Geceler kabus gibi çöküyor,üstüme. Yüreğimi sığdıramıyorum. Selma MERİÇ 12-04.2019 Sa22 -10 |