DEVRİ ALEM (TAMAMEN HAYEL GÜCÜMLE YAZDIĞIM ŞİİRİM)
Güneşin sarı saçlarında buluşmak isterdim,
Ellerimizde tülden bir bulut,
Dağların buz saçaklı yanık türkülerinde,
Dilimizde sevgilerin közlenmiş sözcükleri,
Duman kokan köylerin karanlık yollarında,
Bir devri alem de gezmenin imbatlı ışıklarında,
Irmakların yedi corafya ya yayılmış ,serin esintisi,
Kızılırmak mercandan bir köşk misali,
Buruk geçmişin kaybedilmiş zaferleri ,
Papatyaların süte kesmiş gelgesinde,
Gelincikler açarken toprağın kan damarında,
Rüzgârların sineme vuran soğuk nefesi,
Ve bir yalnızlık doğar ,çınar ağacının asırlık limanların dan,
Dünya bir karış,
Rüyâlar bir saniyelik uykularımda,
Seraplar akar çölün ateşli gölgelerinden,
Yağmurun şarkısıdır, vuslatın köprüleri,
Ve bir bebek doğar,sisli karanlıklardan,
Gün biterken denizin çığırtkan martıları uçuşur, Köpükten çehresi,
Hüzünler akar Sahrânın kumlu tepelerinden,
Dünya döner yerinde hiç durmadan,
Bülbül gül kokusuna hasret,bulutlar yağmura sevdalı,
Bir tohum daha düşer! toprağan kara bağrına,
Somali’ de yaşanır, hüznün en derin yaraları,
Nereye baksan çaresizlik,
Gözlerinde vurgun yemiş bir ifade ,
Hüzün yağmurların da büyüyen çocuklar,
Mutluluk nedir? bilmeyen yorgun kalpler,
Gözlerinde eksilmeyen çiğ damlaları,
Nereye baksam, derin bir yalnızlık,
Kızıl denizine akan bir mavilik,
Gurbetin yollarında bozulmamış bir kahır,
Öfkeden kudurmuş bir çağlayan,
Merhametin dizlerinde ağlayan deli bir çocuk,
Matemin saçlarında yok olan bir ömür,
Kiraz ağacının şakakların da açarken sevginin meyvesi,
Dönerim ruhumun yalnızlaşan huzuruna,
Kalbimin kapısında bekleyen masum bir çocuk,
İrkilir bedenim, vuslatın sonsuz duraklarında.
ZEHRA YÜCEL(7.4.2019)