(Bu şiir Açıksöz Gazetesinin 14 Mart 2019 tarih ve
2285.sayılı nüshasında İstiklal Marşının Kabulü Haftası münasebetiyle yayımlanmıştır.)

Gece, siyah çarşafını haşmetiyle yüzüne örttüğünde
Nağmelerine kulak ver tevhidin zarif tülü yüzünde
Çağrılmak bana mahsus değil, bu asırlık davete
Nasrullah Camii, okunmayı bekleyen Kadı’nın kaleminden
Mevsim gibi duruşu şehrin, yıllandıkça sararan sayfalarında
Kubbeleri; mü’minlerin baş tacı vakur âbide
Her kubbenin altında bin bir esma dokunur kalbime
Dizilen taşların; Bir maksat için omuz omuza
Saflar rengârenk Afganistan’dan Endonezya’ya
Suriye’den, Irak’tan, Kafkasya’dan, Anadolu’ya
Nun gibi, bizliğin önderliğinde tabi olmak bir Kahraman’a*(1,2)
Nun gibi, yek vücut dizildik ümmetçe tekbir kelamına
Dilinde Fatiha, ardından sure-i Mümin’den bir fasıl
Gece istirahate örtü, gündüzün gayrete kürektir “-Asıl”
Matla’sı hamd ile başlayan herbiri berceste rekâtın
Makta’sında da tesbih, tazim ve şükür içinde namazın
Mihrabı sükutu seçti şahitlik vitrinin ardından
Mahfilde bir aslan** kükrüyor İstanbul’u hicazi semasından
İman ederiz; tarihinden yadigâr bir sesle
“İmanın altı esası birbirine bağlıdır zincirle
Allah’a, meleklere, kitaplara, resullere ve daha... İman
İşitip itaat ederek, dönüşümüz yine O’nadır inan
Zira O’dur kimseye kaldıramayacağı yükü vermeyen
“Dertler, dağına göredir...” hafızamızda tazelenen
Kazancın kendi hesabına, zarar ve menfaatini dilersen
Unutup da yanılırsak, ne olur hor görme affını bizden
Yüklemezsin... Kaldıramayacağımız ağır yükleri
Vaat etmişsin... Bizden öncekilere yüklemediğin gibi
Nasibini dileriz; Soluklanmak mağfiretinin gölgesinde
Kâfirlere bozgunuz, Mevla’mızı unuttuğumuz vakitte..”
İçimizden bir bir ayrılanlar dönerken kendi âlemine
Bizde geçtik, yad ederek cennet menfezli kürsülere
Sahi neydi? o günler Akif’leri bu kürsüde*** coşturan
Düştüğü gönülleri tutuşturup, cepheye sevk edip koşturan
Kalbindeki cevhere saykal vuracak imanı dedirtir;
Ben ki Mehmet’im teninde gayya kokusu olmayan
Bilsek ki; Rabbimiz bir, kıblemiz, bayrağımız hep bir
Bir bilsek, birbirimizi memleket tükenip sönmeyecektir.
Sönmez...Varlığınca demir bilekli, açıksözlü, etten kılıçlı gaziler
Yatağından doğrulan arslan gibi islam’ın istikbalini bekler
Maksadım yarının gözünü açmak; beklediğim memleketten
Görmekle ibret alınsın İstiklal’e iz bırakan geçmişten...

{*(1,2)}: “ 1.Türkiye,
2.Nasrullah Camii İmam-Hatibi Kurra Hafız Kahraman Şekercioğlu”
{**}: “Fatih Camii Müezzini Kayyımlığından Nasrullah Camii’ye gelen Hafız Halit Aslan”
{***}: “Merhum Mehmed Akif, milli mücadele yıllarında Kastamonu’ya geldiğinde “Nasrullah Camii Kürsüsünden” isimli vaazında, Anadolu’ya bu kürsüden seslenmiştir. Ayrıca 12 Mart 1921’de TBMM’de kabul edilen İstiklal Marşı’nın sözleri, bu tarihten önce ilk kez bu vaazın akabinde okunmuş ve burada basılan Açıksöz gazetesinin 21 Şubat 1921 tarih ve 123 sayılı nüshasında yayımlanmıştır.