Yaşamım
Yine bir sokağı döndüm.
Sakallarımı sıvazlarken anılar canlandı, Meğer döndüğüm sokak çocukluğumun sokağıymış, Geldiğim yer vefat eden bir komşumuzun yeriymiş, Anılar acıyla tazelendi. Sokakta kuru gürültü hakim, Korna sesleri ana yoldan sokağı dolduruyor, Eskiden çocuk sesleri bastırırdı işte. Karşı komşu yan komşu derken Hepberaber bayramlaşma anılarımız da olurdu. Eksik olmazdı acılarımız tatlı günlerimiz. Mahalle arkadaşımı gördüm, Hasbihal edelim derken saatler geçmiş, Şiir gibi ahenkle ayrılışımız, Hal hatır soruşumuz. Annem annene selam söyletti, Annen de anneme selam söyletti, Hey gidi günler dedirten şeyler Gene acı gene ayrılık. Bu aralar garipsedik hayatı. Ölüyorlar içimizdekilerle yanımızdakiler, Sevdiklerimizi toprağa verdiğimiz zamanda, Küreği toprakla buluşturduğum hali, Gözyaşıyla harç olunuşu İlerde büyüyecek büyüğümüze karşı sevgimiz ağaçla şekillenecek. Yaşım kadar sevdiklerimi toprağa verdim, Kimisinde mezar taşı oldu, kimisinde gönül toprağımda, Yıl dönümlerinde mezar taşı olanları kabristanda bulur, Gönül toprağımdakileri ,yüzümü yıkarken bulurum. Tütsülü sokakları özledim. Çocuk seslerinin araba seslerini kıstığı, Komşu çocuklarıyla bayramlaşma törenini, Kavga edişimizin,bir saat sonra barışacağımızını Bizi biz yapan tütsülü sokakları. Annesinin anneme annemin annesine selam söylettirdiği, Kadar dosttuk biz, Ayırdılar bizleri, Gönül toprağına gömdüklerimizde oldu. Kabristanda bulduklarımızda . |