Bırak Kendini Yaradanına...
Düşünüyorum ve anlıyorum
Ama asla sorgulamıyorum insafsızca!... Ne kadar çaresiz kalsam da Biliyorum ki Çaresiz hiç değildim aslında... Tanrıya dualarda belkide meziyet El açıp yalvarabilmekte Sığınabilmekte en aciz anında Bencil benliğini kenara atıp Haykırabilmekte pervasızca Mutluluk budur belki de... Çözülemez zannettiğin en zor anında... Anılardaki avuntunun ötesine Geçtiğin an bu andır aslında Yüreğini açmak .... Kanayan yaralar böyle diner belki de zamanda Ben kaç mevsimdir üşüyorum sevgilim Bilmiyor olamazsın ... Ama artık yaz gelmeli buralara Sulanmalı kurumaya yüz tutmuş çiçekler Kuşlar kanat çırpmalı aydınlıklara doğru Sende inan lütfen buna Sadece ruhunu bırak Yaradanın kollarına..... |
Ama asla sorgulamıyorum insafsızca!...
Ne kadar çaresiz kalsam da
Biliyorum ki
Çaresiz hiç değildim aslında...
TANRI SON SIĞINAKTIR...
İLK SIĞINAKTA OLMALIDIR....