.
.
Anne
.
.


Merhamet dağının zirvesi anne,
Rahmet pınarının çeşmesi anne,
Hazreti Ademin zevcesi anne,
Analar sevgidir, şefkattir Anne.

Dünya meydanına getiren anne,
İnsan şerefine erdiren anne,
Yemeden içmeden yediren anne,
Anne bir merhamet, bir aşktır Anne.

Zorluğun çetinini yaşayan anne,
Dokuz ay karnında taşıyan anne,
Evlat için aç-susuz yaşayan anne,
Anne yemese de, yedirir Anne,

Yüreği merhamet doludur anne,
Cennete gitmenin yoludur anne,
Melekler içinde bir koldur anne,
Anneler bir başka, melektir Anne.

Hakkın var ettiği nimettir anne,
Varlığa iz bırakan rahmettir anne,
Yokluğu her zaman mihnettir anne,
Anne bir bereket, servettir Anne.

Cennet esintisi savurur anne,
Evlada yüreğin kavurur anne,
Gün gelir bir yere savrulur anne,
Anne bir imtihan, Sırat’tır Anne.

Yeri geldiğinde halayık anne,
En büyük hizmete tek layık anne,
Cennete girmeye helallik anne,
Anne bu Dünyada, Ahrette Anne.

Var mı evladına zülm eden anne,
Gün gelir azar da işiten anne,
Asi evladını gözeten anne,
Anne bağışlayan, kollayan Anne.

Evlada bakınca aşıktır anne,
Bebeğe ilaçlı kaşıktır anne,
Gözleri daima yaşlıdır anne,
Anneler bir hüzün, dertlidir Anne.

Ayağın bastığın yer Cennet anne,
Yuvanın içinde sıyanet anne,
Anne bir ikramdır, izzettir anne,
Anneler bir şeref, haysiyet Anne,

Analar Amine, Halime anne,
Seninle şükrederim halime anne,
Atila oğlun seni çok seviyor anne,
Kıyamaz evladı zalime anne.
Anne bir mağfiret, bir rahmet Anne

Atila Yalçınkaya