kendimden mi kaçıyorum sanki,
yoksa kendimemi saklanıyorum.
yoksa her şey korkutuyorda beni,
ondan mı kendime sığınmalarım.

her yer dolu insan ve nebatlarla,
binbir çeşit canlılarla beraberim.
neden ve niçin hep korkuyorum
bir şey değilim ki,sadece insanım.

bu alemden nereye kaçıyorum,
güven duyğusu derizde her dem.
sevmekle yükümlü duyğulardan,
kaçmak nereye kadar bilemem.

insan dediğimiz muamma ile beraber,
başımız neden sürekli dertte,tasada.
kavğaları sorğuladım kendime birde,
hayatın ve yaşamın güvencesi nerde.

sessiz bir düşüncede kabul ediyorum.
özlemlerimi kayıt etmekle meşğulüm,.
söylemek istediğim mısralarda kalsın,
sevinç duyğularım ise sadece benim.

umudumu sessizce sayfaya kaydedip,
diyorum ki kendi kendimle,ne yazayım.
ne şairim,nede yazar,sadece faniatım,
sevğimde var nefretimde,tutkumda öyle.

yeğanem Vatanım,Bayragım,birde Ezanım,
maazallah onlarsız ben sonra ne yaparım.
bir bütün rayihanın cennet hazzı içindeyken.
öyle mutluyum ki,sevinçler dolu biçareyken.

aşk ve aşk diyerek tesellilerle avunuyorum,
harmanda kaldım kendi kendimle hemdem.
sevmek umuduna tutunupTerk-i ukbâ:adına,
dünya dedikleri geçici adresindeki bu ikilemlerle..

Meral tice

/ Terk-i ukbâ: cenneti ve nimetlerini, ilahi cemali temaşa için terkedip Allah’ın rızasını, hoşnutluğunu gaye edinmek./