Sen gittin
Güneşimi karanlık ettin
Hayatımı maf ettin Beni hiçe saydın Çöp gibi bir kenara atın Sen gittiğin de ben ölmedimi Karanlığıma güneş olmadın Gözyaşıma bakmadın Beni hiç düşünmedin Arkamdan gülüp geçtin Sen gittiğinde ben ölmedimi Birkez bile düşünmedin Bensiz nasıl yaşar demedin Bir telefon bile etmedin Beni sana soranlara küstün Sen gittinde ben ölmedimi Seni deliler gibi sevdim Sensiz nasıl yaparım dedim Gelirsin diye bekledim Yolarında hasret türküleri dinledim Her göçmen kuşu geldi geçti Birtek sen gelmedin Sen gittiğinde ben ölmedimi? Bir anlık hata dedin Habersizce çekip gittin Arkana bile bakmadın Beni görmezden geldin Sen gittiğinde ben ölmedimi Kemal Şanver |