SON HATIRA (487.)
Derdinden harap oldum sabır tükendi bende
Ne sevgiden bir ses var aşkta tükenmiş sende Şu perişan halimden habersiz olamazsın Yıllar geçti yok hala ne iz ne haber senden Seninle geçen her gün her mevsim ilkbahardı Yıktın hayallerimi bütün dünyam karardı Seni aşk defterimden silme zamanı geldi Bilmem ki nasıl sevdim senin gibi belayı Ne derin yaraymış ki izleri silinmiyor Açtığın yaraların kanaması dinmiyor Kanasın bırak sarma bağrımda ki o yara Dokunma senden bana kalan bu son hatıra Bu sinem kavrulsa da seni hep yad edecek Acıyla yanan kalbim seni her an sevecek Hiç bir zaman verdiğin sözünde durmadın yar Sinemde sensizliğin yarası var kanayan Fatma Ayten Özgün |