HÜZNÜN TEBESSÜMÜ
.......................
Ey Can ; Ben böyleyim, Ay yüzlüler seyranım Gülüşlerin, bakışların Dil bilmez, tercümanıyım Bir gönlüm var, deli dolu Yaşına, başına bakmaz Aklın; Eli, kolu bağlı Neler ister, ne bileyim Gönül; Kaleme seslendi; Bir şeyler yaz,güzel resmine Kalem dedi; Ne yazayım? Bu yerlerin, dil bilmeziyim Gönül dedi; Adı,adı güzel, Kendi adından, daha güzel Sen kalemsin ağla ki; Ben; Mutluluklar dileyim Ey kalem, hüzün yarıyım Nerde hüzün görsem İçin, için ağlar; Yanarım Çocuksu umutlara, ne deyim ‘Al yazmalımla’ ağladım Buğulu gözlere çağladım Bir tebessüme, bel bağladım Gönlüm, haktan hediyem Öyle bakma ,kurbanım Hüznün tebessümü ağlatır Belki bilir, belki bilmezsin? Gönül deli ,ben gönülden deliyim Çirkin gönüle; Güzel ararım Yar ile yarsız; Kavli kararım Mecnun değil,Leyla sorarım Yarsuad denen; Allah kuluyum |