GONCA GÜLLER DİKTİM ÇORAKLIĞIMA...Yağmur dışarıda sağnak sağnak iniyor toprağıma Yeşerecek uykuda olan her şey Börtü böcekler uçacak toprak kokusunda Kırlangıçlar göç yollarında Belki bugün, belki yarın selamlaşırlar bizimle Kavuşurlar hasret çektikleri yuvalarına Bense öyle mi şu yalnızlığın girdabında Yangın yeri gönlüme düşürdüğün sevdanın özlemi... Gün geçmiyor yokluğunun hasretinde yanarken Ay gizlenir gri bulutların ardında akşamları Derin sızım var baktıkça gözlerine Sineye çektim çilekeş ömrümün talihsizliğine İmkansızım derdimi yazacak yüreğinden uzak Erik ağaçları çiçek açtı buralarda Bahçemdeki zambaklar yağmur sularında okşanır Gelincikler boy atar bağrımın sen kokan vadilerinde!.. Yürüyorum derdi, yalnızlığı bitmeyen sokaklarda Bir umut bağladım sana gönülden Sevmişim, gonca güller dikmişim çoraklığıma ’Güneşin doğacak elbet’ diye beklerim gecelerde Eski şarkılar dinlerim seni bana bağlayan Kulaklarımda çınlıyor semada gezinen çığlıkların Özgürlüğün kapısına vurulan kilitler kırılacak Deniz mavisinde yelkenlimiz mutluluğa götürecek!... Zafer Direniş … 15 Mart 2019 Cuma 16:30 KARABULUT |
Ay gizlenir gri bulutların ardında akşamları...
Güzeldi şiir yine,en güzell.