Kırık Bir Düş
Seni gördüm düşümde,
Mimozalar açmıştı. Bağlar, bahçeler, kumsallardan Ayaklarımıza dikenler batsa da Koşuyorduk el ele, Güneşli bir günün akşam oluşuna. Susuyorduk, Aslında göğsümüz binlerce Lügat ile dolu. Bir ölünün ayakucundan bahsediyorduk, Bir mor menekşenin kokusundan bahseder gibi. Seni gördüm düşümde, Dudaklarında bir yığın kızıl söz ölüsü, Sözcük kuyusunun dibinden bakıyordum sana, Mimozalar solmuştu. |