Dalğa dubaradır işin
Hep soymaktır hayel düşü
Donu kalmış vatan daşın
Sooy, soyabildiğin kadar.

Oy için bize geldiniz
Nice yalan söz verdiniz
Kaz gibi bizi yoludunuz
Yool, yolabindiğin kadar.

Sen gemini kurtar yete
Halimiz dünden bin beter
Meydanlar da nutuk atar
Aaat, atabildiğin kadar.

Kim, bilir ne olacak halin
Haraç mezat halk, emeğin
Yetkin varken devlet malın
Saati, satabildiğin kadar.

Bir gün gelir hesap günün
Okyonusta yüzer gemin
Nasil olsa dünem senin
Süür, süre bildiğin kadar.

Önüne geleni payla
Sanma düzen gider böyle
Çoluk, çocuk anasıyla
Kuuv, kuvabildiğin kadar.

İşsiz koydun emekçiyi,
Yoksul ettin Şehri, Köyü
Vaktin verken de bütçeyi
Sooy, soyabildiğin kadar.

Yalnız’ın bağrı yara
Söz kar etmez utanmaza
Bir gün gelir sira bize
Kaaç,kaçabildiğin kadar.

Yalnız.