‘Bu bendendir, şu sendendir!’ diye diye hep kaybettik,
Kazanmadan kaybederek dâvâmıza zarar verdik;
Anlayış ve hoşgörüyü zaman zaman esirgedik,
Katı kurallar uğruna birbirimize gücendik...

Değil mi ki Yaradan’dan ötürü yaratılanı
Sevmeli ve saymalıyız; hatta çölde bir yılanı
Bile tâciz etmemek için duyarlı davranmalı;
Arada bir yaptığımız hataları da tartmalı...

En büyük yanlış üstünlük taslayıp kibirlenmektir,
Tevâzu sunmak yerine yere çalarak yermektir;
Bizi yüceltecek olan sade haddini bilmektir,
Aksi hâlde çelişkiler ebediyen sürecektir...

Birdir Allah’ımız ve de kitâbımız, bayrağımız;
Güçlüdür irâdemiz; asildir ruhumuz, kanımız;
Millî değerler ve harsımız dâim ortak paydamız;
Âli devletimiz için hep fedâ olsun canımız...

‘Ha bugün, ha yarın!’ derken zaman hızla akıp geçer,
Akıllı dostunu, düşmanını mutlak iyi seçer;
Cânı, canânı arayan dostluk pınarından içer,
Diğerkâm olalım zira herkes ektiğini biçer...

‘2006’