Mevlam bir ateş yaktı
Mevlam bir ateş yaktı canım içre
Ben gönlümü gonca güle düşürdüm Varlığımdan yokluğumdan vazgeçtim Kerem oldum yandım küle düşürdüm Ne olduysa şu nefsimi suçladım Eğildim yere toprak avuçladım Malı mülkü bir hiçe bağışladım Dünyadan isteğim çula düşürdüm Hasretmiş cezası aşk denen suçun Sorulmaz ki hükmü nedendir niçin Kalbim kılavuz ettim o yâr için Gökteki kuşları yola düşürdüm |
İlhamınız coşkulu, gönlünüz heyecanlı ve kaleminiz kavi olsun...