ADINI ANMAYACAĞIM
Nasıl kötü acıttın, bir bilsen şu canımı
Bundan böyle adını, asla anmayacağım. Sanki çekiverdiler, damarımdan kanımı Uğrunda ah vah edip, zerre yanmayacağım. Yüzükte başka isim, yürekteki bir başka Nasıl düştün bilemem, böyle olumsuz aşka Sevmiyordun madem ki, bana deseydin keşke Şimdi ne yaparsan yap, sana dönmeyeceğim. Ardım sıra bakarak, kara bağlıyormuşsun Taşlara kafa vurup, yürek dağlıyormuşsun Ben ne yaptım diyerek, duydum ağlıyormuşsun Senin hiç bir sözüne, artık kanmayacağım. Bizim evimiz buzdan, yoktur evrende eşi Tanımayan göremez yürekteki ateşi Senin özün riyakar, ağlatırsın güneşi Yanan volkan gibiyim, ama sönmeyeceğim. Şimdi olan aklımız, o zamanlar olsaydı Ahımı alır mıydın, aşkın kalbe dolsaydı Böyle çile çekmeden, Allah canım alsaydı Son pişmanlık faydasız, pusup sinmeyeceğim. Leyla yapma diyerek, hiç yalvarma boşuna Bunları ben yapsaydım, gider miydi hoşuna Olanlar oldu artık, geldik sonun başına Senin yalan gemine, ölsem binmeyeceğim. Leyla İnan (İstanbul - 26.02.2019 - 15.45 Şiirime buğulu sesiyle can veren canım arkadaşım Dr. Semra Güvenç’e çok teşekkür ederim. |
Her mısrada sizin gibi, bizim gibi şair ruhu buram buram kokuyor...
Kaleminiz dik dursun…
.................................. Saygı ve Selamlar..