SEN BANA (476.)
Gün akşam olmak üzere
Karanlık ve puslu bir hava Düştüm yollara seni arıyorum Delice yağıyor yağmur Bir yandan fırtına Yavaş yavaş bana doğru yaklaşan Kuşların kanat çırpması gibi Sesler duyuyorum Her yer gittikçe karanlığa boğuluyor Zifiri karanlığın ortasındayım Bir ışık birazcık ışık olsa Bir adım öteyi göremiyorum Aydınlansa yollarım Elbisem ıslandı üşümeye başladım Eteklerimden akıyor yağmur suları Bacaklarıma takılıyor Zorlukla yürüyorum Delice yağan yağmurda İliklerime kadar ıslandım Sana kavuşmanın umuduyla Karanlığın içinden koşuyor koşuyorum Hiç baharı olmaz mı bu kışların Eser durur rüzgar dağlarda Ve yamaçlarda gün boyu Sen diyorum sen neredesin Ben böyle çembere kısılmış bir haldeyken Ruhum dağıldı birden Bomboş oldu içim Darmadağın oldu düşüncelerim İşte öylesine nefes alıyor Ve yaşıyorum Aç yüzüme kapanan kapıları Yeniden yaşamalıyım seni Özlemedim deme sakın Erimek üzereyim hasretin kucağında Anla artık beni sevgili Ay sızmaya başladı birden Dudaklarımda bir türkü tutturdum Gecenin sessizliğinde Ağıtlar yakıyor türkülerim Gün işiyor yavaş yavaş Güneşin doğuşu dökülüyor Denizin üzerine Binlerce pırıltı Yakamoz oluşuyor Kavuşamadık biz vuslata Ulaşamadığım hasretim oldun Sen bana Fatma Ayten Özgün |
Gönüllerde yaşayan şiirlerde ve sizde sağlıklı ömürler dilerim…
Şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..