Yaza çalan bir gündü, Karadeniz’de bir vapur,
Önüne katmış geliyor, kıyıya atmış demir.
Hiçkimseye biât etmeden, almadan hiçbir emir,
Sırtında vatan yükü, devlet gibi geliyor!

Anadolu savaş yeri, dumanı üstünde,
Yerle bir İstanbul, Ayasofya’da çan sesi...
Milletim esir, ne eşarbı ne fesi,
Kafasında bir şey yok, sürülüp gidiyor.

Uyanış Selanik’te bir çift göze ilhamdı,
Kars bir kaleydi; Adana bir handı.
Ankara kalbi oldu, o gün bir milletin.
Celladı oldu kafirin, ayağa kalkan milletim.

Bandırma Vapuru, uyanışa demir attı.
Komutanın arzusu ne bir yat ne de bir kattı.
Kimisi mermi taşıdı, kimisi çorap sattı.
Anadolu topraklarında onbeşliler yattı.

Çıkageldi Samsun’dan o gün umutlarımız.
Yeniden yeşeriverdi devlet ümitlerimiz.
Kabûl oldu o bahar günü dualarımız.
Çıkageldi Samsun’dan Milli Mücadelemiz.