ŞUBAT
Sanmasınlar ellerim bağlı
Dilimi de kesmiş değiller Kafamı yerden kaldıramamak değil mesele Yüzlerine bakamayacağım kadar sefiller Kahpe bir çağ, aylardan Şubat Arkasına bakmadan gitti bu ayda Fırat Toprağına akan gözyaşları sudan değildi Onlar intikam yemininin mürekkebiydi Damarlarımdan akan kan durmuyor Bağırıp çağırıyorum kimse duymuyor Öyle bir yerdeyim ki etrafımda zorbalar Öldürürüm seni diyip beni vurmuyor Ey eylüllerin dostu, ey en büyük hasmım Bilinmeyecek ismim, asılmayacak resmim Ortalıklarda görümeyecek olsa da cismim İntikam yakındır, intikam yakın.. |