Eski ÇerçeveBu gece sonu gelmeyen sözlerin esiriyim Gözlerimde eski bir çerçeve; İçi bulanık. İçimde ise yine o bitimsiz ağrı. Ödünç alıyorum kendimden, yaşanmamış yılları. Gülümseyen anları kaybetmeden, Üstünü çiziyorum acıların. Benliğimi ele geçiren sen Hatırlıyor musun bilmem Kaç mevsim beklemiştik kavuşmayı Gönderdiğin çiçekler hâlâ saklımda Yıllar geçti üzerinden O çiçekler soldu ama sen solmadın aklımda. Ölüme yakın bir bekleyişle Bir ömür geçip gitti aramızdan Ne çok şey götürdü hayatımızdan. Getirdiklerini saymaktan farkına varamadık Geride kalan günlerin altında kaldık Ayrılık aldı yükünü gitti, birlikte çıktığımız o yoldan. Başka boşluklarla doldurduk boşluğumuzu. Kirpiğimizin yıkanmış perdesini aralayıp, Puslu pencerelerden baktık, dışarı attığımız dünyamıza. Ve o yüzdendir ki, bu günden hiçbir şey anlamadık. Bir bedende sen ve ben olduk ama Yan yana duran biz olamadık. Bir türlü ısıtamadık kalbimizi ama üşümedikte. Çünkü, kendimizi kendimizle sardık. Unuttuk mu peki? Unutmadık… Unutmadık... Unutamadık... Arzu Karadoğan Aşkın Soluma Emanet kitabından ............ |
sizi beğenenleri beğenmeyi
unuttunuz
tebrikler
harikasınız
saygılar