BİR ERKEĞİ BİR KADIN AĞLATIR ANCAK
Sevdimi erkek,canı gönülden, yürekten.
Serden geçer, gerisini getirmez umura.
Oysa kadın buraya kadarmış der,giderken.
Tipim değilsin, denk değilsin sen bana.
Öyle kolay söyler, daha dün deli gibi severken
Ağlayıp da gider, gözünün içine baka baka
Timsahın gözyaşıdır döktüğü, zehrini süslerken
Sırtını döner böyle, aşık olduğu maşukuna
En zehirli Yılanların zerk ettiği zehirden
Daha tesirlidir erkeğe, kadının döktüğü bir damla
Buraya kadarmış der, İlanı aşk ederken
Bitti herşey deyiverir, hiddetle! , adama
Bir çift sözün yetti, duydu adam, geçti kendinden.
Gören şaşırır, sessizce bakar, ağlayan adama!
Dağ gibi adamı, dizleri üzerine çökerken
Gözlerinde gördün, dikilipte durdun başında.
Yürek yangın yeri olur, küle döner, ateş te erirken
Dağlanır tüm sineler, seven dayanırmı buna
Bir damla idi, yağmur oldu , büyüdü. Derken
Taş kuma döner, kum toza, ordan çamura
Kadın gider, adam biter, geriye kalan selden
Doğrulsan da baksan, tarumar ettiğin adama
Yıkık bir enkazdır, o eski görkemli eserinden
Kaldır kafanı, yine seversin desen bir daha
Yıkılır adam, Yığılır; doğrulamaz olduğu yerden
Ağladıysa adam, bir kadın ardınca
Kuru bir dal gibi, Ölüdür adam, ölüdür kanımca!