İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
cennete sakladım anne
BOZKIR AYAZI
4 beğenme · 0 yorum · 983 okunma
 cennete sakladım anneŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gündüz tekerlekli sandalye de gezdiğim sokakları Rüyalarımda düşmeden,koşarak geçtim ben anne Her gün gördüm, koşan; ayakkabıları afilli çocukları Peşlerinden koştuğumu hayal etmekten yoruldum ben anne Güldüm hep, babam görmesin diye ağladığımı Gözyaşımı yorgan altına sakladım ben anne Ah keşke! çamur ettiğim ayakkabılarımın kavgasında, kızmalarını Giyeceğim ayaklarım var derdim, çekerdim ben anne Duyurmadım sana duyurmadım çığlıklarımı Sabahlara kadar susmadım ağladım, ben anne Saklandım da ağladım, sende sakla, babam gibi ağıdını Dünyaları bağışlarsın değil mi, yürüyebilseydim ben anne İsteyemedim ne babamdan ne senden ayaklarımı Ayaklarımı istemeyi, cennete sakladım ben anne |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
cennete sakladım anne şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 7.2.2019 23:45:27
Okunma Sayısı
: 983
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 4 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.