Rebeka 1
Şimdi yağmurun altında öylece perişanım
Yüreğime sancı oldu gidişin mutlu musun? Kurduğumuz hayalleri ziyan eden sendin Islak ve yorgun geçip gittin gözlerimden hayalet gibi birlikte güldüğümüz günlerden Bundandır uykularımın paramparça oluşu Yalnızlığın atakları bırakmaz oldu yakamı Gidişinin üzerinden çok zaman geçmedi Fakat beni şimdiden aşkına hasret bıraktın Artık adınla kuruluyor oldu keder sofraları Bıraktığın yerden içiyorum yalnız akşamları Gururuma yenildim dön bile diyemiyorum Seni ne kadar güzel seviyordum anlasan! Yüreğin hiç mi nasiplenmedi aşktan yana Küçük olsun Bir anı bir hatıra izi yok mu? Biçip geçtin emeklerimizi mutlu musun? Erkan Altay |