Atatürk Destanı

1
Bir yüce insanı anlatsam dedim
Kelimeler taştı doldu Atatürk
Çalıştı parmaklar yazdı kalemler
Sayfalarca kitap oldu Atatürk

Zekasını çocuk iken gösterdi
En doğruyu en güzeli isterdi
Sevgili hocası bir isim verdi
Ve kemal adını aldı Atatürk

Okudu, kahraman bir asker oldu
Beyin tezgahında ilmi dokudu
Haksızlık olan yerde yok idi
Haksızlığa karşı durdu Atatürk

Hırsızlarla tutulmuştu köşeler
Sürüyordu saraylarda neşeler
Yenilik isterken bazı paşalar
Gidip aynı safa girdi Atatürk

Birbirini takip etti hatalar
İstemedi yeniliği softalar
31 mart vakıasında haytalar
Baş kaldırmış geldi gördü Atatürk

Gerçi hala sürüyordu saltanat
Başarı Kazandı bir sürü zevat
Fakat padişahta hep aynı inat
Sabretti boynunu burdu Atatürk

Meşrutiyet zorla ilan edildi
Abdülhamit bundan memnun değildi
Sultan yeniliğe büyük engeldi
Durmadı hep uğraş verdi Atatürk

bin dokuz yüz on dörtlere gelindi
Dünya iki kutup oldu bölündü
Bir hiç için savaşıldı ölündü
Bundan da nasibin aldı Atatürk

Geri gelir diye bazı topraklar
Savaş yanlısıydı Enver paşalar
Birde savaşın diyordu Almanlar
Bu karara yanlış derdi Atatürk

Sonucu ne olur göremediler
Almanlar güçlüdür güçlü dediler
Atamın sözünü dinlemediler
Savaş meydanının kurt’u Atatürk

Ölüm yağıyordu dünya sathında
Savaşa girildi alman safında
Yedi cephe aşmış düşman sınırda
Düşmana darbeler vurdu Atatürk

Ne savaşlar yaptı Şam’da,yemen de
Dedeler öldüler hep cephelerde
Geçilmez kaleydi Çanakkale de
Burada imtihan verdi Atatürk

Çaresiz kalmıştı bur da düşmanlar
Sanki kanatlıydı erler subaylar
Dillere destandır Anafartalar
Savaşın kartalı mert’i Atatürk

2
Almanlar yenilmiş mütarekede
Yiğitler ölürken yedi cephede
Yenilgiyi kabul ettik yinede
Olmaz diye karşı durdu Atatürk

Mondros ta bırakıldı silahlar
Acımadı Osmanlıya ilahlar
Geride bir yığın ahlar ve vahlar
Üzülüp saçını yoldu Atatürk

Osmanlı çatısı çatırdıyordu
Padişah kör olmuş göremiyordu
Avrupa açıkça hasta diyordu
Bu fikri belinden kırdı Atatürk

Düşmanın eline geçmişti kozlar
Bu oyunda as olmuştu papazlar
Anlaşmada Türk’e düşmedi sözler
Gizlice bir karar verdi Atatürk

O korkak padişah Türk’ü savunmaz
Zaten aciz kalmış bir şey yapamaz
Türkler eli kolu bağlı kalamaz
Herkese bu fikri yaydı Atatürk

Padişah baskıyla gelmişti yola
Kulluğa razıydı bir başka kula
Yakışmazdı bu hal Türk ulusuna
Güvendi Samsun’a vardı Atatürk

Böyle geldi kara günler yurduma
Kelepçe vurdular şanlı orduma
Düştü halkım Atatürk’ün ardına
Yurdu sevgi ile sardı Atatürk

İbret almadılar dökülen kandan
Çok şey istediler Türk vatanından
Ölüm fermanları çıktı sultandan
Gerçeği ortaya serdi Atatürk

Mümkün müdür Türk’ün yurdu pay ola
Güveni sonsuzdu Anadolu’ya
’Ya istiklal ya ölümdü ‘’parola
Bu nidayla yurdu sardı Atatürk

3
Padişahın, aciz kaldığı anda
Milletin çaresiz olduğu anda
Düşmanın yurduma daldığı anda
Mucizeler gibi doğdu Atatürk

Doğuda ermeni devlet kuracak
Güney Fransız’a mesken olacak
İngilizler boğazlarda duracak
Olmaz cevabını verdi Atatürk

İzmir’i Yunan’a peşkeş çektiler
İtalyanlar mersine göz diktiler
Türk’e de Ankara yeter dediler
Yüreklerde yanan nardı Atatürk

Hiçe sayıp yerde yatan dedemi
Padişaha ede,ede sitemi
Dört yandan sarmıştı düşman ülkemi
Cesaretle göğüs gerdi Atatürk

Güzel yurdum bir mal gibi satıldı
Gür kaşları birden bire çatıldı
Bu karara hayır diye haykırdı
Dünyaya bir nota verdi Atatürk

Ölür de Türk esir olmak istemez
Düşmanından emir almak istemez
Yurdundan bir karış vermek istemez
Milletçe konuşan dildi Atatürk
4
Yıllarca savaşmış yorgundu,ordu
Sevdalıydı istiklale vurgundu
Sattı yurdu diye taht’a kırgındı
Nankör emelleri kırdı Atatürk

Kahpe düşman pay,pay etti yurdumu
Dağıttırdı elde kalan ordumu
Geldi diyorlardı Türklerin sonu
Bir ilke ortaya sürdü Atatürk

Bu millet hiç esir olamaz dedi
Bu uğurda olmaz bir uğraş verdi
Sömürülen milletlere gösterdi
Tüm dünyaya örnek oldu Atatürk

Biz Türkler her çağda hür kalacağız
Ya hür olacağız ya öleceğiz
Vatandan düşmanı gönderceğiz
Dedi ve sözünde durdu Atatürk

Biliyordu başarması zor idi
Ne bir silah nede asker var idi
Millet perişandı sultan kör idi
Milletine güçtü,ferdi Atatürk

bin dokuz yüz on dokuz Baharında
Kapkara bulutlar yurdun ufkunda
Şimdi Türk milleti vardı ardında
Savaşa gönüllü erdi Atatürk

19 Mayısta samsuna çıktı
Düşmanla yeniden savaşacaktı
Türk milleti yine hür olacaktı
Her şeyi ortaya serdi Atatürk

Ayrıldı bu umut ile Samsun’dan
Fikirler fışkırır oldu usundan
Düşman sürülmeli idi yurdundan
İstiklal yayını gerdi Atatürk

Amasya’dan yükseldi ilk nidası
Bu nida milletin kara sevdası
Esir doğurmazdı Türk’ü anası
Bir bilmece sanki sırdı Atatürk

Erzurum da topladı dadaşları
Sivas’ta dimdikti cesur başları
Gerçeğe dönüştürmek için düşleri
Bilge kişileri gördü Atatürk

Temsilciler toplanmıştı Sivas’ta
Bir milleti nasıl görürler hasta
Daha Ankara’ya varmadan posta
Ülkeye yayılan nurdu Atatürk

Koparmıştı İstanbul dan bağları
Ankara da yurtsever kafaları
Yıkılan gururu ezilen ar’ı
Kurtarma kararı aldı Atatürk

5
Herkesi sarmıştı istiklal derdi
Kurtarmak gerekti bu cennet yurdu
Ankara da meclis toplanıverdi
Artık her gönülde yardi Atatürk

Şimdi buradan çıkıyordu kararlar
Geçersizdi Ankara da fermanlar
Kızıp öfkelenmiş buna düşmanlar
Çünkü çelik surlar ördü Atatürk

Yurdumuzda tek bir düşman kalamaz
‘’Türk asildir asla esir olamaz
Vatan bir bütündür parçalanamaz’’
Fikrini ileri sürdü Atatürk

Düşman güç almıştı sevr parçasından
İstila başladı bunun ardından
Samsun dan, Sivas tan ve Erzurum dan
Ankara ya yağan kardı Atatürk

İlk kararlar oldu ilk anayasa
Herkes uymak zorunda bu esasa
İyiye,güzele,doğruya,hasa
Adım,adım gidiyordu Atatürk

Millet meclisinden çıkan kararlar
Atılacak yurdumuzdan düşmanlar
Gökten ölüm yağsa,çağlasa kanlar
Tarihte şahlanan erdi Atatürk

Sakarya da boğuşarak al kanla
İnönü de pençeleyip düşmanla
30 Ağustosta kopan volkanla
Hedefe akan bir lav dı Atatürk

Serpildi toprağa kollar gövdeler
Şaşırmıştı bu inanca ülkeler
İşte,özgürlüğe verilen değer
Yepyeni bir çığır,çağdı Atatürk

Şahit şahlanışa Dumlupınarlar
Sakarya kan aktı al aldı sular
Hiç yoktan yaratıp şanlı ordular
Düşmanın üstüne saldı Atatürk

Aktı seller gibi türkün askeri
Birer şimşek oldu her bir neferi
‘’Hedefiniz Akdeniz dir ileri’’
En kesin komutu verdi Atatürk

6
Yepyeni bir tarih yepyeni çağdı
Ordu şimşek gibi her yana yağdı
Fethedilmez kale aşılmaz dağdı
Düşmana engeldi zordu Atatürk

Mermi omzunda Fatma bacımın
Tercümanı ciğerimde acımın
Sahibi, yenilmez iman gücünün
Başlı başına bir ordu Atatürk

Düşman her cephede yeniliyordu
Şahlanmıştı hasta denilen ordu
Tarih karşısında küçülüyordu
Durmadan büyüyen çığ dı Atatürk

Olmadı tarihte böyle bir dövüş
Kurşuna siperdi imanlı göğüs
Sultan,sarayında, telaşa düşmüş
Çelik gibi ağlar gerdi Atatürk

Tek başına durdu dünyaya karşı
Dedi varsın çalsın o ölüm marşı
30 Ağustosta sabaha karşı
Düşmanı kalbinden vurdu Atatürk

Kurtardı, namusu şerefi ar’ı
Savaş meydanında yıldırımları
Umut bulutundan yağan karları
Millete bembeyaz serdi Atatürk

Şan ile şöhretle yazdı destanlar
Umut dolu gelecekti yarınlar
İnsanlara hükmedemez insanlar
Düşmana mezarlar kazdı Atatürk

Bir güz mevsiminde 9 Eylül de
Zafer arkasında düşman önünde
Olmazları olur etti sonunda
Tarihi yeniden yazdı Atatürk

Kaçtı kahpe düşman çekildi geri
Yaktı intikamla köyü şehri
İzmir’e girmişti Türk’ün askeri
Düşmanı denizde sürdü Atatürk

7
Esir olmaktansa ölelim dedi
Ölüm pahasına zafer bizimdi
Gizli pazarlığı çirkin emeli
Düşmanın yüzüne vurdu Atatürk

Zaferi kazandık ölürcesine
Bağlı kaldık onun her ilkesine
Tarihe yeni ders verircesine
Her çıkmaza çare buldu Atatürk

Ordusuz kumandan olmak zor işti
Kazma, kürek, çapa, belle,savaştı
Tarihte en büyük engeli aştı
Siperden sipere düştü Atatürk

Batıda yunanı denize döktü
İngiliz sessizce çekilip gitti
Padişahta öz yurdunu terk etti
Haini vatandan sürdü Atatürk

Hatırı var idi yerde yatanın
Her karış toprağın,her damla kanın
Vatanını satan korkak sultanın
Nihayet defterini dürdü Atatürk

Çekilip gitmişti sömürü beyi
Zafer ile kurtarmıştı ülkeyi
Mondros’ta sürülen o lekeyi
Lozan da barışla sildi Atatürk

Silahsızdı amma inancı vardı
Esaret Türk için ar’dı vakardı
Atam bu gerçeği ortaya serdi
Kurtardı düşmandan yurdu Atatürk

Savaşı kazandık artık hür idik
Lozan da tanındık bizde var idik
Dimdikti başımız yüce dağ idik
Şöhreti,şerefti,şandı Atatürk

Kurumuştu yaşlı çınar Osmanlı
Düşman kudurmuştu,dişleri kanlı
Gururlu,inançlı ve de imanlı
Yepyeni bir devlet kurdu Atatürk

8
Değişse nesiller geçse asırlar
Et ile kemikten kurulur surlar
Şehit mezarıdır dağlar ovalar
Artık her gönülde vardı Atatürk

Genç bir devlet sahip küçük Asya ya
Türk çocuğu düşmeyecek tasaya
Koydu laikliği anayasaya
Şeriata darbe vurdu Atatürk

Dedi ebediyen var olmak gerek
Kültür savaşını kazanmak gerek
Artık uygarlıkta yer almak gerek
Öğün, çalış,güven derdi Atatürk

Sahipti milletim bir ulu başa
Saygılıydık Lozan da ki barışa
Kültür cephesinde yeni savaşa
Başlama emrini verdi Atatürk

Bu savaşı kazanmamız gerekti
Tek bir kalpti millet,tek bir yürekti
Şimdi bize yenilikler gerekti
Bir irfan ordusu kurdu Atatürk

Hür kalmak istersek çalışmalıyız
En çok cehaletle savaşmalıyız
Engel tanımadan hep aşmalıyız
Engelleri yıktı,kırdı Atatürk

Girmişti düzene eğitimimiz
Resmi dil olmuştu ana dilimiz
Latin harflerinden bir alfabemiz
Olsun diye yol gösterdi Atatürk

Okullardan kaldırıldı Arapça
Dilden temizlendi Acemce,Farsça
Medeni kanunu insanca hakça
Milletime uygun gördü Atatürk

Atatürk’tü benim baş öğretmenim
Harf devrimi ile kolay öğrenim
Dil devrimi ile öz Türkçe benim
Dilim dire karar verdi Atatürk

9
Ata’nın canını sıkanlar oldu
Elbet önüne set çekenler oldu
Yeniliğe karşı çıkanlar oldu
Yepyeni bir sistem kurdu Atatürk

Derde derman gösterip türbeleri
Batıl inançları kör fikirleri
Soymuşlar halkımı tekke şeyhleri
Hepsinin hesabını sordu Atatürk

Yer,yer ayaklandı şeyhler müritler
Kandırdı halkımı bu parazitler
Saldırdı atama çakallar itler
Gereken cevabı verdi Atatürk

Koz edip yalanı,küfür edenin
Şahsi çıkar için özür edenin
Tanrıyı kendine siper edenin
Niyetini açığa serdi Atatürk

Peş peşine gerçekleşti devrimler
Kadı’nın yerini aldı hakimler
Tek kadına eş olacak erkekler
Medeni kanunu buldu Atatürk

Peçeyi çarşafı takıp başına
Dört kadın da bir erkeğin peşine
Düşerdi de karışmazdı işine
Kadına özgürlük verdi Atatürk

Eğitim düzeldi fen ilerledi
Alfabe değişti herkes öğrendi
Atam gezilerde kendi ders verdi
Bize baş öğretmen kaldı Atatürk

Laiklik gelince şeriat gitti
Herkes kanun karşısında eşitti
İlk defa köylünün elini tuttu
Köylüyü efendi kıldı Atatürk

Köylü üretkendi tırnaklarıyla
Haşir neşir olmuş topraklarıyla
Devletin o günkü imkanlarıyla
Emeğin hakkını verdi Atatürk

Onu örnek aldı esir milletler
Gerildi sömürü önüne setler
Özgür lokmadaki tatlar lezzetler
Tadıldı da hep yüceldi Atatürk

Hürriyeti kazanmayı öğretti
Yüzyıllar boyunca bu sürecekti
Esir milletlere bir ışık tuttu
Sömürüye hançer saldı Atatürk

10
Karanlık günlerde güneşti aydı
Dünya diz çökerdi o yaşasaydı
Beklenmedik anda bir yıldız kaydı
10 Kasım sabahı soldu Atatürk

Bir vatan sükutta sustu bir millet
Sade atam değil hasta bir millet
10 Kasım sabahı yasta bir millet
Dediler ki artık öldü Atatürk

Türk’e yine olan oldu dediler
Türk milleti başsız kaldı dediler
Büyük önderleri öldü dediler
Ölmedi o, hala sağdı Atatürk

Evet canı sığmamıştı tenine
Dünya saygılıydı fikirlerine
Yaşıyordu, yaşayacaktı yine
Çünkü her gönülde vardı Atatürk

Kıyaslanmaz tarih büyükleriyle
Onu eş tutamam başka bitiyle
Yeni fikirleri devrimleriyle
Bir izim bir rejim sırdı Atatürk

Kelimeler yetmez cümleler çok az
Ata’m yazmak ile anlatılamaz
O,bir ölümsüzdür unutulamaz
Eserlerde anıt oldu Atatürk

Yurtta sulh,cihanda sulh tu özlemi
İnsanca ve hakça yaşam düzeni
Aydınlattı fikirleri evreni
Tarihi yeniden yazdı Atatürk

Ben bir Türk’üm odur bizim atamız
Anlatamam elbet çoktur hatamız
Normaldir Atayı anlatamamamız
Dünyaya efsane kaldı Atatürk

Şimdi rahat uyur anıt kabirde
Eğilsin dünyalar atam önünde
Atamın imzası var eserimde
Bende yaşar bende kaldı Atatürk

Mağdur’i der ey ulu Atatürküm
Yazamadım seni bu benim korkum
Şiirim,destanım,neşirim şarkım
Yetmiyor onurum oldu Atatürk

yusuf değirmenci emekli em. müdürü

Yusuf Değirmenci 3