Yalnızlık

Ardım sıra gölge gibi dolaşır
Elimden sımsıkı, tutar yanlızlık
Saçlarımı okşar, sırtımı kaşır
Her gece koynumda, yatar yalnızlık

Takıntılı, tutkun, bana müptela
Kırk yıldır yanımdan, gitmedi hâla
Sabrımdan usanıp, kaçsa ne âlâ
Utanmaz yüzsüzden, beter yalnızlık

Kapımı tıklatmaz, bir Allah kulu
Yaşanan her ânım, onunla dolu
En mahrem mekana, uzanır kolu
Yanan ocağımda, tüter yalnızlık

Hummalı göstermiş, beni herkese
Kızar, bir güzele, içim titrese
Bazen kulağımı, versem bir sese
Hemen kaşlarını, çatar yalnızlık

Alıcı kuş gibi döner başımda
Gücüne güç katar, her gözyaşımda
Emrine âmade, gözüm, kaşım da
Kalbimin yerinde atar yalnızlık

Halimi soracak, dostlarım nerde
Yalnızlığım yoldaş, çileye derde
Gelen hiç eğleşmez, çekip gider de
Azıyla çoğuyla, yeter yalnızlık

Vedat ÜNAL