Elfia sevgiliye hitap etmedim diye
Yazdıklarım şiirden sayılmıyor mu dersin?
Yoksa okuyan gözler hayran hayran bakıp da
Sarhoşluk makamından ayılmıyor mu dersin?

Elfia niyetimi en iyi sen anlarsın
Harfsizlikte üstüme tanımadığım doğru
İsterim ki dünyayı güzel şiirler sarsın
Sessizce işitilsin bu safiyane çağrı

Elfia eskidendi aşikar etmek aşkı
Hakikate dönünce sükûta yelken açtım
Belki yalnızlık zordu bomboşken gönül köşkü
Bir hayalin omzuna yaslanmaya muhtaçtım

Elfia harıl harıl şiir örüyor kalem
Kim üstüne uyarsa kim beğenirse giyer
Belki de şair olmak benim bitmeyen çilem
Beynim beni hazmedip sonra harflerimi yer

Elfia aşk demişken hayali bile küskün
Bu cinnet dolu dünya yurdum olamaz diyor
Mecnunlar da azaldı tükeniyorlar gün gün
Leylalara gelince onların işi çok zor

Elfia bundan sebep ruhumda oluşan fark
Harfleri birbirinde eritip dövüyorum
Parçalıyor zihnimi aceleyle dönen çark
Bu karmaşaya rağmen yazmayı seviyorum

*Vurgun, harflerden sızan şehirdir Elfia...