İNSANLIK KALMAMIŞ
Gördün dünyanın hali olmuş perişan
Eş dostluklar yok olmuş olunmuş hüsran, Hayatta yaşam zor daha da perişan, İnsana inan saygı sevgi kalmamış. Aşklar sevgiler sıralanmış ardın sıra, Gelen geçen vuruyor doluyor yara, Herkes kendini koyuyor ön sıralara, İnsan insana saygı sevgi kalmamış. Eskidendi saygı, sevgi çok değişti Dünya değişti çöpleşti, pislikleşti, Ne yazık ki insanlık kayboldu yitti, İnsanlığa sevgi saygı bitmiş kalmamış.. Arar olduk mumla eski dostluklara, Herkes kendini katmış başka havalara, Dünya yaşamı bitmiş kalınmış fukara, İnsanlığa bitirdiler insanlık kalmamış. İnsanlığın aslı buysa gördüğüm eğer, Böyle insanım diyenlere vurmalı semer, Ne kadar insansak da verilmiyor değer, Asıl insanlık duygusu birmiş kalmamış.. Hayvanlar koklaşarak anlaşır derler, Nebatatta hışıltılarla anlaşırlar derler, İnsanlar konuşarak anlaşamıyorsa eğer, Asıl olan benliğimizde insanlık kalmamış, İnsan düşünen varlık olup soru sorar durur, İlahi nizamla yaratılan insan acaba bumudur, Asıl yaratılış amacımız neden böyle unutulur, Gerçek insanlık yok olmuş unutulmuş kalmamış.. |
Şiirin bir damlası bir bütünün, bütün özelliklerini taşır...
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..