.

Men Türkem,
Türk menem,
Kırgız, Kıpçak deyirler,
Başkurt, Kazak deyirler,
Azeri de bilirler,
eldeki parmakların da
isimleri başka başkadır..
derler desinler,
men aynı kandan, aynı candan, aynı atadan gelmişem,
içimde ne varsa buraya yazırem..
men Oğuzu Ata bilmişem.
Onurumdur azizim
men Balkar, Kabartay, Gagavuz,
Özbekem…
Kırım Saraybahçe’de durur ayak izim.
..
men Türkmenem,
Karakalpak, Çuvaş, Tataram…
men Karabağ’da Kerkük’te
yürek olur ataram
Karaçay, Malkar, Karay başka adım,
adım adım...
Dünyaya kök salmışam,
Tuva, Altaylıyam,
Macar, Avar, Hazar, Bulgaram,
sanma yan gelip yataram,
Tebriz’deyem Muş’tayam
uzaklarda aramayın Antalya’da Kaş’tayam..
Erzurum’da Dadaş, Elâzığ’da Gakkoş Ege’de Zeybek’em
Dedem Korkut ad verdi
gâhi Deli Dumrul’am gâhi Bamsı Beyrek’em
yerlerde hiç sürünmem
tarih boyu baştayam..
menim özüm Ötüken
köküm Kazak, Yakut’ta,
Orhun’da yazıttayam taştayam
dallarım Doğu Türkistan,
bir ucu da Kerkük’te.
..
men Türkistanlıyam,
men Türk-İslamlıyam,
menim dilim zengindir,
menim dinim engindir.
mene kefen biçmek necedir,
mene yan bakanın,
bilirem gündüzü hep gecedir.
..
Allah yaratmış
men Türk doğmuşam,
emrine şükür
yoluna gurban..
min yıl geçse de değiş/e/mem,
men uysalımdır, barışı severem,
ayrı gayrı bilmezem,
men Kürdüm, Lazım, Çerkezem,
Boşnaktır diğer adım,
Harran’dayam poşulu
men e‘le tezgahlara gelmezem.
ayağıma basmayan da,
kimselerle döğüşmem…
budur insanlığımın koşulu..
men Türkem, insanam, insanları severem,
mene iyi davranan da, insan gibi överem,
ammaaa;
kim ki meni hakir gören de!..
ağız dolusu söverem,
yeri gelir
ileri gideni,
Osmanlı şamarıyla döverem…
Men Türkoğlu TÜRKEM…

Suat Zobu

.