DÖNEN OLMADI Kİ HİÇ SEFERİNDEN
DÖNEN OLMADI Kİ HİÇ SEFERİNDEN
Tutunmuş mevsime kışın ayakları, Soğuk sokaklarda sesim çınlıyor. Rüzğarlar esiyor gecenin teninden, Dönen olmadı ki, hiç seferinden. Haftalar akıyor saatler uyakta, Hicranın gölgesi ağlıyor durakta. Aklımın kilidi, duruyor arafda, Dönen olmadı ki, hiç seferinden. Doruklar kardelene kucak açıyor, Ne kadar yürüsem de, kader seçiyor. Vuslatın yolları, hicrana göçüyor, Dönen olmadı ki, hiç seferinden. Zamana bıraktım ilkyazımı Giderek artan gönülde sızımı. Duyan olmadı ahvalimi sözümü, Dönen olmadı ki, hiç seferinden. Kalmadı yanımda, yürüyüp koşanlar, Sevginin duvarını kanatsız aşanlar. Kalbimin köşesinden, sır gibi düşenler, Dönen olmadı ki,hiç seferinden. ZEHRA YÜCEL(19.2.2019) |